فروشگاه کشاورزی پارس مرکبات | عرضهکننده انواع کود و سم، کارشناسی فنی باغات و مزارع
نویسنده: پارس مرکبات 
بیماری گرینینگ مرکبات یکی از بیماریهای خسارت زا در سراسر جهان می‌باشد. عامل این بیماری یک باکتری گرم نگتیو بوده که بوسیله‌ی پسیل آسیایی مرکبات انتقال می‌یابد.
در حال حاضر هیچگونه درمان و هیچگونه ترکیبی برای کنترل این بیماری وجود ندارد. همچنین هیچگونه عملیات و سیاست‌های مدیریتی برای جلوگیری از این بیماری ارائه نشده است. بنابراین جستجو برای یافتن استراتژی‌های موثر جهت کنترل بیماری گرینینگ در مناطقی که مرکبات کاشته می‌شود، بسیار اهمیت دارد.
هدف از این بررسی، استفاده از ترکیباتی است که از درخت بلوط استخراج و بخاطر تاثیرات ضدباکتری این ترکیبات بر علیه بیماری گرینینگ، روی مرکبات استفاده می‌گردد. استفاده از عصاره‌ی استخراج شده از برگ بلوط بر روی درختان مرکبات آلوده به بیماری گرینینگ تاثیرات ضد باکتری در این درختان مشاهده و فعالیت ژن‌های مرتبط با تولید نشاسته افزایش یافته است. همچنین تغییرات فنوتیپیکی و فیزیولوژیکی نیز بعد از استفاده از عصاره ی بلوط بر روی درختان مرکبات مشاهده شده است.
در درختان مرکباتی که با عصاره‌ی برگ بلوط مورد درمان قرار گرفته‌اند، دارای منافذ بیشتری بر روی برگها و افزایش تعداد نسبی کلروفیل و در نتیجه جذب بیشتر مواد غذایی از خود نشان داده که این خود تا حدودی از پیشرفت بیماری گرینینگ جلوگیری میکند.
گرینینگ و علائم آن
بیماری گرینینگ مرکبات یک بیماری باکتریایی بوده که باعث کاهش تولید مرکبات در سراسر جهان می‌شود. این بیماری در بیشترین مناطق مرکبات خیز آسیا، آفریقا و آمریکا وجود دارد.
این باکتری یک نوع باکتری گرم نگتیو در آوندهای برگ است که ایجاد بیماری میکند. اولین علائم بیماری تا قبل از دو سال بعد از آلودگی پدیدار نمی‌گردد که این خود تشخیص بیماری را در مراحل اولیه مشکل کرده و باعث می‌شود که بیماری بوسیله‌ی پسیل مرکبات از درخت آلوده به تمام درختان انتقال یابد.
علائم خاص اولیه عبارتند از: زرد شدن شاخه‌های ظریف انتهایی، کاهش برگ و افتادن میوه از درخت.
در اینجا ممکن است میوه‌ها کوچک، با اشکال غیر طبیعی و دارای دانه‌های نارس باشند. به محض پدیدار شدن علائم بیماری گرینینگ، درختان آلوده سلامتی خود را در طول ۳ تا ۶ سال از دست داده و ممکن است در طول این زمان به هیچ عنوان تولید میوه نکنند.
بیماری گرینینگ مرکبات برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ در فلوریدای آمریکا و سپس در دیگر مناطق مرکبات خیز آن کشور مشاهده و شناسایی شد. هیچگونه راه درمانی برای این بیماری وجود ندارد. همچنین هیچگونه رقم مقاوم که از نظر اقتصادی باصرفه باشد و یا هیچگونه ترکیب پایه و پیوندکی که از خود در برابر این بیماری مقاومت نشان دهد، وجود ندارد.
روش اخیر برای کنترل و جلوگیری از شیوع بیماری گرینینگ مرکبات به یک روش کنترل ضربتی محدود شده که شامل از بین بردن درختان آلوده می‌باشد.
استفاده از حشره کش‌های گیاهی، اولین روش ابتدایی برای مدیریت کنترل و جلوگیری از گسترش عامل بیماری می‌باشد. اما استفاده‌ی راحت از پاشش حشره‌کش‌ها باعث افزایش بقایای این ترکیب شیمیایی در میوه و آبمیوه‌ی حاصل از درختان مرکبات شده که این خود توجه مقامات بهداشتی را جلب کرده است.
همچنین استفاده‌ی مکرر حشره‌کش‌ها بر علیه پسیل مرکبات که ناقل این بیماری می‌باشد، باعث مقاوم شدن این حشره در برابر این ترکیبات شیمیایی شده است. در کنار استفاده از حشره‌کش‌ها از ترکیبات ضد باکتری بر علیه بیماری گرینینگ مرکبات هم استفاده شده است. ترکیبات ضد باکتری قابل دسترس عبارتند از: اکسی تتراساکلین و استریپتومایسین.
هرچند استفاده از این ترکیبات ضدباکتری تا حدی سودمند بوده اما بجا ماندن بقایای این ترکیبات در میوه و آبمیوه‌ها و همچنین بوجود آوردن مقاومت در باکتری مدنظر قرار گرفته است.
بنابراین استفاده از این ترکیبات ضد باکتری بطور متوسط در کنترل و کاهش بیماری تاثیر داشته است. روش‌های دیگری که در کاهش بیماری در مناطق مرکبات خیز موثر بوده‌اند، عبارتند از: برنامه‌های تغذیه‌ای مناسب و کنترل پی اچ آب و خاک باغات.
البته این کارها باعث افزایش هزینه‌ی داشت در باغات نیز شده است. همچنین از طرفی شیوع بیماری باعث کاهش محصول و تغییر در سطح زیرکشت مرکبات شده که این خود باعث کاهش صنایع تبدیلی و بسته‌بندی مرکبات نیز شده است.
در سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ باغداران ایالت فلوریدا گزارش دادند که درختان مرکبات هم مرز با درختان بلوط علائم بیماری گرینینگ کمتری از خود نشان می‌دهند، درحالیکه درختان مرکباتی که دورتر از درختان بلوط بودند، علائم بسیار زیادی را نشان می‌دادند.
در تحقیقی که در این زمینه انجام شد، اینطور نتیجه‌گیری شد که فعالیت‌های ضدباکتریایی عصاره‌ی استخراج شده از برگ درختان بلوط و پاشیدن این عصاره بر روی برگها و همچنین تزریق این عصاره به ریشه‌های این درختان آلوده، باعث کاهش بیماری می‌گردد.
هدف اصلی ما از این تحقیق کاهش شدت بیماری بوده تا بتوان تولید مرکبات را در حد اقتصادی و صنعتی نگه داشت. برای رسیدن به این هدف بررسی تاثیرات و کاربردی عصاره‌ی برگ بلوط در باغات تحقیقاتی بر علیه بیماری گرینینگ مرکبات بمنظور کاهش این بیماری و همچنین بررسی تاثیرات فیزیولوژیکی این عصاره و همچنین عکس العمل فیزیولوژیکی درختان مرکبات در برابر این عصاره مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
نهایتا در این بررسی تغییرات فیزیولوژیکی برگ مرکبات بخاطر آلودگی به این بیماری و تغییرات پارامتری مولکولی به دقت اندازه گیری شد تا تاثیرات عصاره‌ی برگ بلوط بر روی علائم بیماری روی برگ مرکبات دقیقا مورد بررسی قرار گیرد.
در بررسی تاثیر برگ بلوط بر روی بیماری گرینینگ از چه روش‌ها و موادی استفاده شد؟
۱- توسعه و رشد مرکبات:
نهال‌هایی در یک گلخانه در مرکز تحقیقات باغبانی ایالات متحده‌ی آمریکا در شهر فورت پرینس فلوریدا کاشته شده‌اند، و هر سه هفته با کود کامل ۲۰-۱۰-۲۰ به میزان ۳۵۰ پی پی ام تغذیه گردیدند.
درجه حرارت این گلخانه‌ها به میزان ۲۵ درجه سانتیگراد در طول روز و ۲۱ درجه سانتیگراد در طول شب متغیر بود که با بالا و پایین شدن درجه حرارت و شرایط آب و هوایی هم تغییر می‌کرد.
پس از پیوند زدن، نهال‌ها بوسیله‌ی باکتری بیماری گرینینگ آلوده گردیدند. پس از بروز آلودگی سه عدد از نهال‌های مرکبات آلوده به بیماری گرینینگ با عصاره‌ی برگ درخت بلوط مورد مداوا قرار گرفتند. این مداوا هر دو هفته یکبار، تا دو ماه ادامه داشت.
در هربار مداوا، ۵۰ میلی لیتر عصاره‌ی برگ درخت بلوط بصورت پاشش روی برگ‌های نهال‌های آلوده ریخته میشد، و ۲۰۰ میلی لیتر از این عصاره هم از طریق آب آبیاری به این نهال‌های آلوده تزریق میشد. این درحالی بود که به نهال‌های شاهد و آلوده به بیماری گرینینگ فقط آب مقطر از طریق برگ و ریشه داده میشد.
۲- برداشت نهال‌های مورد آزمایش:
بعد از شش ماه، نهال‌های مورد آزمایش از خاک بیرون آورده شد و با مواد ضدعفونی شستشو گردید. هر یک از نهال‌های آلوده از بالای طوقه، از ریشه‌ها جدا شده و قسمت‌های فوقانی جدا شده، جداگانه به منظور تجزیه و تحلیل آماری وزن گردیدند.
ریشه‌ها نیز جداگانه وزن گردیدند. برگها در ظرف‌های محتوی ماده‌ی دی ام اف (دی متایل فرم اماید-ان) جهت آنالیز کلروفیل قرار داده شده اند، تعدادی از برگها نیز در نیتروژن مایع جهت آنالیز ژنتیکی نیز قرار داده شده‌اند. وقتی که تمام نمونه‌ها برای آزمایش‌های ذکر شده گرفته شدند، ریشه‌ها و قسمت‌های فوقانی باقی مانده بطور جداگانه در پاکت‌های کاغذی قهوه‌ای رنگ به منظور خشک شدن و سپس سنجیدن وزن خشک آنها انتقال داده شده‌اند.
۳- عصاره‌ی برگ درخت بلوط:
مقدار ۲۰۰ گرم برگ تازه‌ی درخت بلوط جمع آوری و بلافاصله مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از جمع آوری، برگها سه بار با آب معمولی و سپس با آب ضدعفونی شده شستشو داده شدند. سپس برگ‌های درخت بلوط بوسیله آسیاب برقی خرد شده و بصورت خمیر در آمدند.
خمیر بدست آمده از برگ‌های بلوط در ظروف آزمایشگاهی ریخته شده و به هرکدام از آن ظروف دو لیتر آب مقطر اضافه گردید. این ظروف در طول شب در درجه حرارت ۲۸ درجه سانتیگراد بوسیله ی دستگاه همزن، همزده شدند. روز بعد مواد همزده شده بوسیله‌ی فیلترهای چهار لایه، فیلتر شده و سپس هر دو هفته یکبار هم از طریق برگ و هم از طریق ریشه به نهال‌های آلوده به مدت ۲ ماه داده شدند.
۴- مشخصات بیوشیمی ترکیب عصاره‌ی برگ درخت بلوط:
برای بررسی مشخصات شیمیایی ترکیب عصاره‌ی برگ بلوط،ابتدا برگ‌های تازه‌ی درخت بلوط بوسیله‌ی آسیاب برقی خرد و خمیر گردیدند. عصاره‌ی این برگ‌های خرد و خمیر شده بوسیله‌ی ترکیب آب و منتول به نسبت ۲ به ۱ تهیه شدند. سپس یک نمونه ی ۵۰ میلی لیتری از هر عصاره بوسیله‌ی دستگاه بخورگردان کاملا آبگیری و خشک گردید.
این ماده‌ی خشک بدست آمده از برگ درخت بلوگ بوسیله‌ی دستگاه کروماتوگراف و دیگر دستگاه های مربوطه مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. همچنین ترکیبات جدا شده بوسیله‌ی اشعه‌ی UV و دستگاه سنجش نور مورد بررسی قرار گرفت.
۵- آنالیز بافت‌های گیاه:
نمونه‌هایی از درختان آلوده به بیماری گرینینگ که با عصاره‌ی برگ درخت بلوط، هم از طریق برگ و هم از طریق ریشه مورد مداوا قرار گرفتند، آنالیز این نمونه‌ها اطلاعات بسیار مهمی را درخصوص عکس العمل‌های فیزیولوژیکی و همچنین درخصوص عکس العمل‌های ظاهری گیاه نسبت به این مواد، فراهم آورد. همچنین مشخصات ژنتیکی باکتری عامل بیماری در طول تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.
۶- بررسی محتوای کلروفیل:
ابتدا کلروفیل‌های نوع آ و ب موجود در برگ نهال‌های مرکبات شناسایی و مورد بررسی قرار گرفتند. بلافاصله بعد از بیرون آورده شدن نهال‌ها از خاک مقدار ۱۰۰ میلی گرم نمونه از برگ هر یک از نهال‌ها برداشته و در ۲۵ میلی لیتر محلول دایمتایل فوراماید نیتروژن قرار داده شد، سپس این نمونه‌ها در محلی تاریک و در درجه حرارت ۴ درجه‌ی سانتیگراد برای ۸ ساعت نگهداری شد. سپس این نمونه‌ها بوسیله‌ی دستگاه اسپکتوفوتومتر مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج بدست آمده از نظر آماری تجزیه و تحلیل شدند.
۷- وضعیت منافذ برگ از نظر انتقال مواد:
وضعیت انتقال مواد از طریق منافذ برگ نیز در پایان هر آزمایش به دقت مورد بررسی قرار گرفت و در هر بررسی برگ‌هایی از قسمت فوقانی، میانی و تحتانی هر نهال از مرکبات مورد سنجش قرار می گیرد.
۸- آزمایش بررسی الکترولیت:
روند آزمایش الکترولیت بوسیله‌ی صد گرم نمونه از برگ که در آب خنثی قرار داده شدند، انجام گردید. سپس انتقال الکترولیتی اولیه مورد سنجش قرار گرفت. سپس انتقال الکتریکی بعد از سه ساعت در محیط معمولی اتاق سنجیده شد. سپس نمونه‌ها در طول شب در دمای ۲۰- درجه‌ی سانتیگراد فریز شدند تا تمام الکترولیت‌های موجود آزاد گردند. انتقال نهایی بعد از یک روز وقتی که درجه حرارت نمونه‌ها دوباره به درجه حرارت اتاق برگشت، مورد سنجش و بررسی قرار گرفت.
۹- شناسایی و تجمع نشاسته:
سنجش آنزیمی مقدار نشاسته در برگ با استفاده از پروتکل‌های موجود مورد بررسی قرار گرفت و انجام گردید. ۵ نمونه‌ی ۱۰ میلی گرمی برگ‌های نهال‌های مرکبات گرفته شد و با استفاده از نیتروژن مایع خرد شد. سپس با استفاده از روش کلرومتریک آنزیمی، مقدار موجود نشاسته در هر یک از نمونه‌ها تعیین گردید. هر یک از نمونه‌ها سه بار بطور جداگانه با این روش مورد آزمایش قرار گرفتند تا مقدار و تراکم دقیق نشاسته در برگ به دقت شناسایی شوند.
۱۰- شناسایی مولکولی و تراکم باکتریایی:
۶ ماه بعد از محلول پاشی برگ‌های مرکبات با عصاره‌ی برگ درخت بلوط و آب مقطر جهت درختان شاهد، روند آنالیزهای ژنتیکی به منظور شناسایی ساختار DNA انجام گردید. روند شناسایی بوسیله‌ی قرار دادن نمونه‌های برگ نهال‌های مرکبات در آسیاب برقی به منظور تهیه‌ی خمیر برگ انجام گردید و سپس خمیر یکنواخت بدست آمده در ماده‌ی فنول جهت استخراج DNA قرار گرفت.
مقدار ۱۰۰ نانوگرم از ماده‌ی DNA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، تجزیه و تحلیل مولکول DNA هم در نهال‌های شاهد، هم در نهال‌های محلول پاشی شده با عصاره‌ی برگ درخت بلوط و هم نهال‌ها قبل از آلودگی و بعد از آلودگی مورد بررسی قرار گرفتند.
۱۱- آنالیز مواد معدنی موجود در برگها:
حدود ۱.۵ گرم ماده‌ی خشک بدست آمده از نهال‌های مرکبات مورد آزمایش جهت آنالیز از نظر میزان و نوع مواد معدنی مورد استفاده قرار گرفت. درصد غلظت نیتروژن موجود در برگها با استفاده از نسبت کربن به ازت اندازه گیری شد. درصد غلظت‌های پتاسیم و فسفر موجود از طریق سوزاندن نمونه‌ها و تجزیه‌ی خاکستر بدست آمده تعیین گردید. در این بررسی از دستگاه اسپکتومتر استفاده شد.
نتیجه‌گیری‌ها
۱- استفاده از عصاره‌ی درخت بلوط و کاهش علائم بیماری گرینینگ در نهال‌های مرکبات:
علائم مشخص بیماری گرینینگ بر روی برگ‌های مرکبات شامل لکه‌های زرد رنگ نامنظم و این علائم زردی روی برگها نشان دهنده‌ی آلوده بودن آنها به بیماری باکتریایی گرینینگ مرکبات است. این علائم زردی بوسیله‌ی تجمع کلروپلاست در سلول‌های برگ به علت افزایش تراکم نشاسته است. همچنان که شدت بیماری افزایش و علائم بیماری نیز افزایش و بیشتر رویت می‌شود.
وقتی که نهال‌های مرکبات آلوده به این بیماری، هم از طریق برگ و هم از طریق ریشه با عصاره‌ی برگ درخت بلوط مورد درمان قرار گرفتند، زردی در برگها کاهش و بسیار کم شده است. همچنین نهال‌های مورد درمان بعد از اینکه روی آنها عصاره‌ی برگ درخت بلوط پاشیده و به آنها تزریق می‌گردید، رشد ریشه و رشد اندام‌های هوایی آنها بیشتر شده است.
۲- تغذیه:
تزریق عصاره‌ی برگ درخت بلوط باعث افزایش تحریک رشد ریشه و در نتیجه جذب مواد غذایی بوسیله‌ی ریشه می‌شود. روند کلی نشان دهنده افزایش چشمگیر درصد عناصر ازت، فسفر و پتاس و همچنین غلظت آنها در بافت‌های گیاهی مورد درمان است.
میزان جذب مواد بوسیله‌ی ریشه تا ۲۱٪ برای ازت، ۳۱٪ برای فسفات و ۴۰٪ برای پتاس در مقایسه با نهال‌های شاهد افزایش یافته است. مواد مورد بررسی در برگ‌های نهال‌های تحت درمان نسبت به نهال‌های شاهد زیاد چشمگیر نبود، اما میزان ازت موجود در ساقه‌ی نهال‌های مورد درمان بیشتر از ساقه‌های نهال‌های شاهد بود.
۳- تراکم کلروفیل در نهال‌های مورد آزمایش:
فعالیت و تولید کلروفیل تحت تاثیر عناصر غذایی و سوخت و ساز سلولی در گیاه است. بوجود آمدن علائم بیماری گرینینگ، افزایش فشار سلولی همراه با خسارت‌های ناشی از اکسیداسیون که در نهایت باعث از دست رفتن کلروفیل می‌شود، همراه می‌باشد. مقدار پروتئین‌های موجود در سلول نیز تحت تاثیر این بیماری، کاهش یافته و در نهایت لکه‌های زرد نامنظم در برگ بوجود می‌آیند.
درصورتیکه مقدار کلروفیل‌های نوع آ و ب در نهال‌هایی که با عصاره‌ی برگ درخت بلوط محلول پاشی شده و از طریق ریشه هم مورد درمان قرار گرفتند بطور چشمگیری در مقایسه با نهال‌های شاهد افزایش داشته‌اند. این روند نشان می‌دهد که ظرفیت فتوسنتز نهال‌های درمان شده با عصاره‌ی درخت بلوط نیز بطور چشمگیری نسبت به نهال‌های شاهد نیز افزایش داشته‌اند.
۴- کاهش تخریب دیواره‌ی سلولی در نهال‌های تحت درمان:
روش الکترولیت کلاسیک جهت تعیین سختی دیواره‌های سلولی در برابر فشارهای محیطی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پدیده‌ی الکترولیت در بین دیواره‌های سلولی گیاه قرار دارند. همچنان که سلول‌های گیاهی در معرض فشارهای محیطی قرار می‌گیرند، پدیده‌ی الکترولیت، بافت‌های گیاهی را احاطه میکند.
نهال‌های آلوده‌ای که با آب درمان شده بودند فعالیت‌های الکترولیتی بیشتری را نسبت به نهال‌هایی که با عصاره‌ی برگ درخت بلوط درمان شده بودند، از خود نشان می‌دادند. پیش‌تر ما مشاهده کردیم که غلظت پتاسیم موجود در نهال‌های آلوده به بیماری گرینینگ در مقایسه با نهال‌های سالم افزایش یافته بود که این خود بخاطر دخالت عامل بیماری بر دیواره ی سلولی بود که نهایتا باعث افزایش پدیده‌ی الکترولیت در سلول‌های گیاهی میشد.
۵- افزایش فعالیت منافذ برگ در نهال‌هایی که با عصاره‌ی برگ درخت بلوط درمان شده بودند:
باز و بسته شدن منافذ سلولی نشان دهنده‌ی میزان تبخیر و تعرق از طریق برگ است. عکس العمل و میزان باز و بسته شدن منافذ برگ و فتوسنتز گیاهی بطور چشمگیری به کاهش آب و میزان قابل دسترس بودن آن برای گیاه، مرتبط است.
نهال‌های مرکباتی که بوسیله‌ی عصاره‌ی برگ درخت بلوط محلول پاشی شده بودند، دارای فعالیت و باز و بسته شدن منافذ برگ بیشتری نسبت به نهال‌های شاهد بودند. همچنین رشد ریشه نیز در آنها نسبت به نهال‌های شاهد افزایش داشت.
۶- کاهش تراکم نشاسته بعد از محلول پاشی با عصاره ی برگ درخت بلوط:
یکی از مهمترین علت‌های زردی برگ‌های آلوده به بیماری گرینینگ تجمع غیرعادی نشاسته که باعث کاهش فعالیت کلروپلاست میشد، بود. آنزیم‌های مربوط به تولید نشاسته و همچنین آنزیم‌هایی که باعث مصرف نشاسته در سلول‌های برگ می شدند در سلول‌های گیاهان آلوده، متفاوت عمل می‌کردند.
ژن‌های مربوط به تولید و مصرف نشاسته در گیاهان تحت درمان و شاهد کاملا فعالیت‌های متفاوتی را نشان می‌دادند. آنزیم بتا آمیلاز در گیاهان تحت درمان با عصاره‌ی برگ بلوط نسبت به گیاهان شاهد افزایش داشت. این آنزیم نشاسته را به شکر تبدیل کرده و باعث کاهش میزان نشاسته در برگ می‌گردد و در نتیجه باعث جلوگیری از کاهش تولید کلروپلاست در سلول و نهایتا علائم بیماری در برگ کاهش می‌یافت.
۷- آنالیز شیمیایی عصاره‌ی برگ درخت بلوط:
آنالیز عصاره‌ی برگ درخت بلوط نشان می‌دهد که ماده‌ی هیدروکسی سینمیت به عنوان ماده‌ی شیمیایی اصلی حلال در آب در این عصاره است. تجزیه و تحلیل نوری با استفاده از دستگاه کروماتوگرام و اشعه UV نشان دادند که اسید هیدروکسی سینمیک، اسید فلوریک، اسید پی کوماریک و اسید کافییک نیز در عصاره‌ی برگ درخت بلوط موجود، وجود دارند.
همچنین تجزیه و تحلیل مواد موجود در عصاره‌ی برگ درخت بلوط وجود یون‌های مختلفی را نشان می‌داد که اغلب آنها با یون‌های اسید هیدروکسی سینامیک مشابه بودند. تجزیه و تحلیل و بررسی این مواد همچنان در عصاره‌ی برگ درخت بلوط ادامه دارد.
کنترل بیماری گرینینگ
بیماری گرینینگ مرکبات تهدیدی برای درختان مرکبات از نظر اقتصادی است و این بیماری، تقریبا تمام گونه‌های خانواده مرکبات حمله و تا بحال هیچگونه درمان شناخته شده ای برای این بیماری ارائه نگردیده است.
درختان آلوده به شدت خواص تولید خود، کیفیت میوه و رشد گیاه را از دست داده و در نهایت می‌میرند.
از آنجاییکه انتشار این بیماری بوسیله‌ی پسیل مرکبات انجام می گیرد، بنابراین کنترل شیمیایی این حشره در مناطق مرکبات خیز به منظور کاهش انتشار و روند بیماری پیشنهاد می‌گردد.
اما کنترل شیمیایی بعنوان استراتژی کنترل این بیماری در دراز مدت مناسب نبوده و تاثیرات منفی زیادی را مثل آلودگی محیط زیست، شیوع آفات دیگر و کاهش دشمنان طبیعی آفات مرکبات را، باعث می‌گردد.
هرچند استفاده از حشره‌کش‌ها یک روش موثر برای کاهش جمعیت پسیل مرکبات می‌گردد، اما تحقیقات بعمل آمده نشان می‌دهند که حتی برنامه‌های دقیق استفاده از حشره‌کش‌های مناسب نهایتا در کنترل پسیل مرکبات و شیوع بیماری در درازمدت غیر موثر است.
استراتژی جایگزین برای کنترل بیماری استفاده از مواد ضدمیکروبی موثر است اما در دهه‌های اخیر استفاده از این مواد ضدباکتری و همچنین آنتی‌بیوتیک‌ها کمتر موثر بوده است. استفاده از مواد ضدباکتری بطور گسترده نیز باعث بوجود آمدن مقاومت در خود باکتری عامل گرینینگ شده است که تحقیقاتی درخصوص کشف مواد موثرتر صورت گیرد.
یکی از این مواد موثرتر عصاره ی برگ درخت بلوط بوده که استفاده از عصاره‌ی برگ درخت بلوط بطور چشمگیری باعث کاهش روند بیماری و کنترل آن شده است.
اخیرا استفاده از اسیدهای هیومیک، پروتئین‌های هیدرولیز شده، اسیدهای آمینه، عصاره ی جلبک دریایی همراه با مواد ضدباکتری جهت مدیریت بیماریهای باکتریایی بوسیله‌ی محققین ترویج شده است. اما هیچ کدام از این روش های ذکر شده نمی‌تواند بعنوان روش کاملا موثر کنترل بیماری مورد استفاده قرار بگیرند.
روش‌های هورمونی نیز اخیراً مورد بررسی قرار گرفته‌اند. از بین روش‌های ذکر شده استفاده از عصاره ی برگ درخت بلوط تاثیرات بیشتری را در کنترل بیماری گرینینگ مرکبات از خود نشان داده و تا درصد قابل قبولی مورد استقبال باغداران مرکبات قرار گرفته است.
سوالات متداول درباره بیماری گرینینگ و تاثیر عصاره برگ بلوط برای کنترل آن
۱-عامل بیماری گرینینگ چیست؟
عامل این بیماری یک باکتری گرم نگتیو بوده که بوسیله‌ی پسیل آسیایی مرکبات انتقال می‌یابد.
۲-بیماری گرینینگ چه علائمی دارد؟
اولین علائم بیماری تا قبل از دو سال بعد از آلودگی پدیدار نمی‌گردد که این خود تشخیص بیماری را در مراحل اولیه مشکل کرده و باعث می‌شود که بیماری بوسیله‌ی پسیل مرکبات از درخت آلوده به تمام درختان انتقال یابد.علائم خاص اولیه عبارتند از: زرد شدن شاخه‌های ظریف انتهایی، کاهش برگ و افتادن میوه از درخت.
در اینجا ممکن است میوه‌ها کوچک، با اشکال غیر طبیعی و دارای دانه‌های نارس باشند. به محض پدیدار شدن علائم بیماری گرینینگ، درختان آلوده سلامتی خود را در طول ۳ تا ۶ سال از دست داده و ممکن است در طول این زمان به هیچ عنوان تولید میوه نکنند.
۳-طی بررسی انجام شده در این تحقیق، آیا عصاره برگ بلوط برای کنترل بیماری گرینینگ موثر بوده است؟
از بین روش‌های ذکر شده در این مقاله استفاده از عصاره‌ی برگ درخت بلوط تاثیرات بیشتری را در کنترل بیماری گرینینگ مرکبات از خود نشان داده و تا درصد قابل قبولی مورد استقبال باغداران مرکبات قرار گرفته است.
مترجم: سارا زندی/
